درد دل یک نابغه بازاری

گاها فکر می‌کنم اصلا برای زندگی کردن تو این دنیا مناسب نیستم.

هیچ مهارتی ندارم تا بتونم تو این دنیای پر از معامله و بده‌بستون، حرفی واسه گفتن داشته باشم.

فکر اقتصادی هم ندارم. اوج هنرنماییم گذاشتن پول تو بانکه و گرفتن سود و گذران زندگی با اون.

و اینجا اذیت میشم. تو کشوری که مردم همه‌ش دودوتا چهارتا می‌کنن تا از بقیه عقب نمونن، همه‌ش به فکر افزودن به اون چیزی که دارن هستن، من حس درجا زدن دارم.

+ پوووووففف، چه گرد و خاکی گرفته اینجا