دیروز به هنگام سفر به شهرستان، سخنرانی دکتر عبدالکریم سروش، که در جمع دانشجویان
دانشگاه واترلو کانادا صورت گرفته بود، رو گوش دادم. مطلب بسیار سهمناک و عجیبی رو بیان می کرد.
ایده ی کلی بحث در باب "اندر فضیلت ناتوانی" بود و به عنوان یک جمله ی جالب از این بحث :
" بسیاری از ما خوبیم، چون ناتوانیم!
و اگر تواناتر از این بودیم، به این خوبی نبودیم!
پس زنده باد ناتوانی!! "
دانلود فایل صوتی (پیشنهاد می کنم حتما گوش کنید)
همین مسئله رو برای قدرت نیز بیان میکنه که هر چقدر قدرت شخصی افزایش پیدا کنه، پارسایی
اون فرد به مراتب پایین میاد و امکان تجمیع قدرت و پارسایی نیست.
خب این حرف بسیار جدیدی هست که تا به حال بهش توجه نکرده بودم.
خیلی عجیب بود این حرفش واسم...