Unknown :: نیاز ناشناخته

Unknown

چهارشنبه, ۲۴ مهر ۱۳۹۲، ۰۱:۱۳ ق.ظ

روز های عرفه در حال سپری شدن اند. مردم توفیق یافته جهت حضور در حج رو می بینی تو گویی همه شون پشیمون هستند از گذشته ی خود ...

اما چی میشه که بعد از بازگشت به زندگی و زنده مانی خود، فراموش می کنند اون چیزی که تو حج با خدا عهد بستن؟

این حشره :

ساس!

نگاه به جثه ی کوچیکش (نیم سانته!) نکنین! به خاطر خرطوم طویلی که داره میتونه از روی ملحفه و لباس فرد خوابیده رو نیش بزنه. ایشون

لقب هیولای تخت خواب نام گرفته!

مسئولین محترم خوابگاه مون، طی یک اقدام ضربتی و گازانبری (گاز+انبری) تصمیم گرفتند بعد از یک ماه از شروع ترم جدید تحصیلی و درست

وسط ترم!! تمام اتقاق های خوابگاه رو سمپاشی کنن!

برا همین ما مجبور به ترک اتاق شدیم و تمام وسایل زندگی مون رو در کیسه های زباله جمع کردیم.

میکل آنژ :

ارزش ندارد که آدمی برای مبارزه کردن با کوته‌فکران، خود را آزرده سازد؛ زیرا پیروزی بر آنها هیچ ارزشی ندارد.

۹۲/۰۷/۲۴

ضیاء

۲۴ مهر ۹۲ ، ۲۰:۴۳

شیرین

همانطور که تو وبلاگم نوشته ام، مامانم الآن مکه است..امروز می گفت می خواد دوباره بره مکه.. آن قدر سفر اش بهش خوش گذشته.. ولی خداییش به نظر من آدم اون همه پول رو یک بار خرج کنه کافیه! با چنین پول زیادی آدم می تونه به خیلی از آدم های نیازمند کمک کنه.. ولی خوب کیه که می کنه؟! اکثر افراد با وجود این که دارا هستند، حاضر به کمک نیستند.. دنیاست دیگه.. بیخیال.
در مورد قسمت اولیه مطلب: به نظرم آدم ها اول تو اون فضای »معنوی« قرار می گیرند و همه چیز را فراموش می کنند.. خودشان و زندگی شان را و تنها عبادت می کنند.. برای همین هم اجازه ندارند در زمان حج شان نه در آینه یا چیز انعکاسی دیگری خودشان را ببینند، نه لباس هایی جزء احرام بپوشند.. که همه یکجور باشند و فکرشان این قدر به چیز های مختلف منحرف نشه.. ولی بعد از حج، باز می گردن به زندگی معمولی شان.. از اون فضا خارج می شوند و ماسک و لباس شخصیتی که بروز می دهند رو باز برمیدارند و جوری که دیگران می شناسند شان می شوند.. البته این در مورد اکثریته و استثناء هم داریم..
خیلی مواقع هم آدم دلش تحت تاثیر اومل خارجی می شود و اگر اطرافت مثل قدیم باشه، کار های قدیمی ات را انجام دهی و...، (به مرور) همان فرد قدیم می شوی..
بشرِ دیگه.. کاریش نمی شه کرد..

الآن یعنی پس تو خیابون و یا کلاس ها باید بخوابید؟؟
اووووخـــــــــی

۲۴ مهر ۹۲ ، ۲۱:۲۱

مهری

دلیل فراموشی هم همین تاثیر پذیری از شرایطه دیگه!
البته امکان داره ک منظورتو متوجه نشده باشم!

شایدم بهتره آدم اول خودشو اصلاح کنه و بعد بره حج!اینطوری تاثیر پذیریشم کمتره و اصلا شاید صفر باشه
شیرین عزیز، ببخشید ک من سوالتو جواب دادم!

۲۴ مهر ۹۲ ، ۲۱:۲۶

یه پیشنهاد

این همه موضوعات خوب تو وب مطرح می کنی ولی بعداز ی مدت دیگه فراموش میشن
بنظرم آخر هر پست یه نتیجه گیری از بحثا بنویسی
اینطوری جمع و جورتر و مرتب تر میشه
نظرت؟

۲۴ مهر ۹۲ ، ۲۱:۳۰

خودت گفتی که "هرچقدر زودتر تاثیر بگیریم....." خوب همین تاثیری که از جامعه میگیری، باعث فراموشی میشه!
بزار فکر کنم کلمات بهتری انتخاب کنم

۲۴ مهر ۹۲ ، ۲۱:۵۹

راه کار خاصی ندارم.. آدم اگه واقعا بخواد تغییر کنه، می تونه.. وقتی برگرده خونش، زندگی اش رو تغییر میده.. و جوری که تو مکه دوست داشت بشه، می شه.. روابط مضرش را بهم می زند، کلا در زندگی اش یک خانه تکانی اساسی می کند!
کاری که یکی از دوستانمان چند سال گذشته کرده.. و حالا خیلی آدم با ایمانی شده و دیگه حتی آهنگ زنگ گوشیش هم مداحی گذاشته.. نمی گم این طوری بودن خوبه یا بد.. هر کس یک طرز زندگی را می پسندد.. ولی خوب اون اراده اش قوی بوده و اون جوری که دوست داشته، شده.. هر سال 2 بار در حسینیه ای که میریم نظری می ده و واقعا خیلی اعتقادش قویه.
آدم اگر واقعا بخواد کاری را انجام بده، می تونه.. در غیر این صورت، آدم هایی که مثلا تو مکه کلی اشک می ریزند و می گن می خوان تغییر کنند و از این حرفا، فقط جوگیر شدند.
اگر واقعا می خواستند تغییری در زندگی شان ایجاد کنند، موفق می شدند!

در مورد خودم باید بگم که من خیلی تمایلی به مکه رفتن ندارم.. اگر هم بخوام برم، یه 10 15 سال دیگه.. شاید هم دیرتر.. دوست دارم اگر مکه رفتم، دیگه »خوب« باشم و با ایمان قوی برم اونجا که از سفرم استفاده کنم.. نه فعلا که برام همه چیز سؤاله.. شاید اگر الآن هم برم سؤالاتم برام حل شوند، ولی خوب دوست دارم کمی در این پریشانی ام سیر کنم و خودم دنبال جواب های سؤالاتم بگردم.. و خوب الآن به نظرم بهتره اگر اون پول حجم رو به نیازمندان بدم..
پس یعنی دانشگاه رو این روز ها می پیچونی؟!؟!!؟

۲۴ مهر ۹۲ ، ۲۲:۱۰

خواهش می کنم.. پس چی شد؟! هر وقت مکه رفتی، الکی جوگیر نشو و اگر حرفی می زنی و تصمیمی می گیری، با اراده بهش عمل کن!
eeee.. برا عید قدیر؟!
منم این روز ها تعطیلم و هر روز می خواهم درس بخوانم که نمی کنم... هی می پیچونمشون این درسای لعنتی رو!
هاهاهاها... ایشاالله از شنبه جمله ای که آدم به خودش برای پیچوندن کارا می گه

۲۴ مهر ۹۲ ، ۲۲:۱۱

قرار گرفتن تو یه شرایط خاص برای انسان هایی که تاثیر پذیری شون خیلی بالاست، باعث میشه که تصمیمات جدید بگیرن، بگن که از حج که برگشتم فلان کار رو نمی کنم و الی آخر!ولی همین انسانی که تو حج، شرایط روش تاثیر گذاشته بود، بعد برگشتن هم باز تو همون محیطی خواهد بود که قبلا بوده!تاثیر پذیری شم که بالاست؛ مشغول امور دنیوی میشه و در نتیجه عهد و پیمانش یادش میره!==» یکی از دلایل فراموشی، تاثیر پذیری است!

۲۴ مهر ۹۲ ، ۲۲:۲۳

شایدم دلیلش ضعف اراده باشه

حسین پناهی گفته که:
اون موقع ها میگفتن: پپسی بده، گناهه! نباید بخرین از این خارجکیا و بخورینشون
ولی من یه بار دزدکی و پنهونی رفتم و خریدم و خوردم!
شیرین بود
اون موقع فهمیدم که گناه، شیرینه
اینی که بخاطر شیرینی گناه، حاضر نباشه ازشون دست بکشه!

۲۵ مهر ۹۲ ، ۰۳:۰۴

z_elect

اتفاقا این بحث اتاق ما بود.ما به این نتیجه رسیدیم که بعد از سفرای زیارتی یا بعد ایام خاصی که ادم با خدا خلوت میکنه.
یه احساس خاصی قلب ادمو تسخیر میکنه. یه حالو هوا که باید جدی گرفته بشه.اگه نسبت بهش بی اهمیت یشیم از بین میره.باید به این حسای خاص بها داد و بههشون بالو پر داد.
اما متاسفانه وقتی ما درگر مشکلات زندگی میشیم.این حالو هوارو کمرنگ میکنیم و کم کم از بین میبریم.در مورد خود من که اینطوره
.................................................
ما ماجرایی با این ساس داشتیم.به مسئول خوابگاهها گفتیم اینجا ساس داره گفت:گفت ساس چیز بدی نیست یه حشره کوچولوهه میشینه رو پوست و میره کاری هم نداره بی ازاره؟!
ما هم متن سخنانش را در هفته نام چاپ نمودیم تا دیگر از این حرفا نزند.
......................................................................
کدام کوته فکری موجب ازارتان شده؟

۲۶ مهر ۹۲ ، ۰۵:۱۱

من که افکارم از این روزگارم پریشانن..

Patch Adams در مورد یه مردس، همون پـَـتچ که اول با خواست خودش رفته تیمارستان و بعد برای زندگیش یه مسیر پیدا می کنه و می ره دکتر شه که به آدم ها کمک کنه و ماجرای قشنگیه.!
من »گذشته« رو دوبله فارسی شده اش رو دیدم
شاید وقتی مستند مارو ببینی نظرت در مورد Inception تغییر کنه

۲۶ مهر ۹۲ ، ۲۱:۳۵

همیشه کرکره هام کشیده اند.. البته جوری که از بیرون مقداری نور داخل اتاقم می شه، ولی نوری از اتاقم به بیرون نمیره
سانسور؟ سانسور چیست؟؟ استقف.. بلد نیستم بنویسمش.. پینگلیششو می نویسم: ASTAGHFORELLAH

اون چیز بزرگه نقاشی اسممه که مامان دوستمون بهم هدیه داده و یه عکس کوچیک دیگه هم که سانسور کردم، عکس خودم بود
چیزی معلوم نمی بودااا.. ولی کار از محکم کاری عیب نمی کنه
نقاشیَ رو هم سانسور کردم چون اون قدر دوسش دارم، نمی خواستم کسی ایده ی پری خانم رو کپ بزنه و خوب اون موقع همه اسمِ بانو را می فهمیدن او نوووووووو (oh noooo)

نیاز ناشناخته

نیاز ناشناخته

بل حقیقت در حقیقت غرقه شد ~ زین سبب هفتاد بل صد فرقه شد

Unknown

نظرات (۱۶)

ارسال نظر