Unknown

امروز صبح رسیدم خونه. 

اما هم قطاری های این سفرم خیلی حراف بودن! من تو جمع ناشناس، خیلی دیر یخ ارتباطیم آب میشه!

* یه مرده بود  - سی و سه ساله - که از همه چیز و همه کس صحبت می کرد. 

کارشناسی مکانیک خونده بود، اما شغل اصلی اش دلالی بود! لوازم خودرو وارد می کرد و می فروخت به ابزار فروش ها! خودش می گفت بهترین شغل تو ایران دلالیه ... 

ازش یاد گرفتم که باید لینک های ارتباطیم رو زیاد کنم. مثلا همین یخ ارتباطم باید زود آب بشه، اما محتاطانه.

یاد گرفتم شروع یک ارتباط جدید باید آروم آروم صورت بگیره ... در واقع اون بود که بحث رو شروع کرد.

یک جمله ی قشنگ هم از مادربزگش یاد گرفتم! چون زیاد چایی می خورد، این جمله رو از مادربزرگش نقل کرد که بهش میگفته: عزیزم مثه اینکه تو دلت دارن رخت می شورند!!

* یه مرده بود - شصت و دو ساله - وقتی بهش گفتم مهندسی برق می خونم، جمله ای گفت که مهجور بودن گرایشم (کنترل) رو احساس کردم.

یادمه دوستم تعریف میکرد وقتی می خواست تعیین گرایش کنه و بیاد کنترل، مادرش در واکنش به این اقدام دوست ما، بهش گفته بود: "می خوای بری کنتور مردم رو چک کنی؟!!!"

خیلی کم صحبت می کرد. شاید تو کل سفر 50 کلمه هم حرف نزد!

 

* یه پسره بود - البته مرد بود! و سی و شش ساله که از من هم جوون تر دیده میشد!.

البته یک و نیم سال بود که ازدواج کرده بود و میگفت که اشتباه کردم. احساس می کنم خودش رو خوب نشناخته بود.

و از اون یاد گرفتم که باید خودم رو خوب بشناسم.

---

اما از اونجایی که شنبه شب، نتونستیم یلدا رو در کنار خانواده باشیم؛ در یک اقدام خود جوش، اعضای خانواده ما تصمیم گرفتند که سه شنبه شب رو به عنوان شب یلدا اعلام کنند!

خانواده ی من، یلداتون مبارک!