Unknown

دیروز در معارفه ی سمینار "شخصیت سالم تر من" شرکت کردم. به عنوان یک توصیف از این سمینار می تونم بگم 60 تا 70 نفر بیمار (!) روحی کنار هم جمع شده بودیم! این طرف منفی ماجراس.

از مدت ها قبل میدونستم که شخصیت کامل گرایی دارم. تفکر اینکه باید "کامل" باشم مدت زمان زیادی در نظام فکری من شکل گرفته بود و چون نمی تونستم به استاندارد های تعیین شده ی خودم دست پیدا کنم، از عزت نفسم کاسته می شد. شلاق کامل باش حسابی عزت نفسم را  پایین آورده بود. دکتر شیری گفت کمال طلبی رو با استاندارد های واقع بینانه عوض کنیم.

البته خود دکتر شیری گفت هفته ای نیست که توسط حس کمال گرایی ضربه فنی نشن! گفتن "این حس عمر بسیاری از جوون های ما رو رنده میکنه. مثه اینکه شیر ما رو با کمال گرایی دادن!"

خوندن کتاب " ذهن کامل نو" رو شروع کردم. با این کتاب سفری پر ماجرا رو در پیش رو دارم.سایت متمم خلاصه ی مناسبی برای کتاب آورده است:

اگر چه نام اصلی کتاب، "ذهن کاملاً جدید" یا "ذهن کامل نو" است اما عنوان دومی نیز روی جلد کتاب به چشم می‌خورد: "گذر از عصر اطلاعات به عصر مفهوم پردازی." دنیل پینک در این کتاب توضیح می‌دهد که ما چگونه از عصر اطلاعات به عصر مفهوم پردازی رسیده‌ایم و برای اینکه در این دوره جدید موفق باشیم چگونه باید ذهن و ذهنیت جدیدی را برای خود خلق کنیم. دنیل پینک در این کتاب می‌کوشد با توجه به تغییراتی که معتقد است در جهان اطراف روی داده است، به ما کمک کند تا بتوانیم از تفکرات قدیمی عصر اطلاعات، که بر پایه‌ی تحلیل‌های منطقی، ریاضی و شبه کامپیوتری بنا شده است عبور کرده و برای دنیای امروز بیندیشیم و زندگی کنیم. دنیایی که در آن، "طراحی" و "همدلی" مهم‌تر، اثربخش‌تر و سودبخش‌تر از جمع و تفریق و محاسبات ریاضی و مهندسی است. او در این راستا، شش پایه‌ی اصلی دنیای جدید را مطرح می‌کند:

"طراحی"، "داستان سازی"، "هماهنگی و همنوایی"، "همدلی"، "بازی" (و جنبه‌های تفریحی) و در نهایت "ایجاد معنا". شش عاملی که وی در تمام طول کتاب می‌کوشد به خواننده نشان دهد می‌تواند رمز موفقیت در دنیای جدید باشد. نوشته‌های مختلفی در طرح متمم، بر اساس مدل فکری و تحلیلی دنیل پینک، تنظیم و منتشر شده‌اند که از جمله‌ی آنها می‌توان به سری "نقش طراحی در تغییر رفتار" اشاره کرد. در آینده نیز از میان کارها و مطالعات او، مطالب بیشتری را مرور خواهیم کرد. از میان جملات وی، یکی از جملاتی که ارزش دوباره اندیشیدن دارد جمله‌ی زیر است:

"یک دفترچه کوچک با خودتان بردارید و طی مدت یک هفته، طراحی های خوب و طراحی‌های بدی را که می‌بینید در آن ثبت کنید. خیلی زود می‌فهمید که تقریباً همه‌چیز (خوب یا بد) حاصل یک تصمیم خوب یا بد در حوزه‌ی طراحی است."