یادمه تو دوره ی پیش دانشگاهی، کلاس بسیار متفاوتی داشتیم. از هر قشری میشد فردی رو پیدا کرد.
سر کلاس دین و زندگی بودیم که بحثی شکل گرفت بین معلم و یکی از بچه ها، پیرامون اینکه آیا قرآن از جانب خداوند نازل شده یا نه؟ بچه ی مذکور، که البته از نوازندگان نیز بود، سوالی پرسید که معلم نتونست جواب قانع کننده ای بده. سوالش در مورد آیه هایی از قرآن بود که در آن ها مخاطب آیه خداوند بود، نه پیامبر یا بشر! استدلالش هم این بود که اگر قرآن از جانب خداوند نازل شده، پس چطوره که خودش رو مخاطب قرار داده؟!
از این قبیل آیه ها در قرآن زیادند. برای مثال دقت کنید به: "بسم الله الرحمن الرحیم". در این جمله، چه کسی داره میگه: به نام خداوند بخشنده ی مهربان؟ آیا خداوند خودش میگه که به نام خداوند بخشنده ی مهربان؟! فکر نمی کنم این طور باشه!
سوال اون دوستم، چند سالی توی ذهنم منتظر بود تا جواب قانع کننده ای رو پیدا کنه. تا اینکه دیروز پیدا کرد آنچه را که می خواست.
در یکی از سخنرانی های دکتر عبدالکریم سروش به مجموعه مطالبی در حوزه ی وحی و قرآن پرداخته میشه و بحث های قشنگی شکل میگیره. دیدگاه دکتر سروش در این زمینه بسیار جالبه و اولین باره که می شنوم. میگه قرآن اثر شاعرانه (در معنای متعالی) پیامبر اسلام هست. اگر چه از جانب خداوند نازل شده اما از صافی (فیلتر) پیامبر عبور کرده تا شده قرآن. و اگه بر کس دیگه ای نازل میشد، آن وقت قرآن دیگه ای داشتیم.
برای اینکه دقیق تر متوجه بشین چی گفته حتماً پیشنهاد می کنم سخنرانیش رو گوش کنید. این سخنرانی در جمع دانشجویان ایرانی دانشگاه استنفورد صورت گرفته و در حقیقت جلسه به صورت پرسش و پاسخ می باشه! (دانلود)
این صحبت ها راه جدیدی رو در نحوه ی فکر کردنم درباره ی قرآن باز کرد.

ﯾﻪ ﺳﺮﯼ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺭﻭ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩﻥ (ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸکده ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ) ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﻭ ﺍﻭﻧﺎ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﯾﻪ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﻧﺸﻮﻧﺪﻥ. ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭﻫﺎﯼ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﺭﻭ ﺑﺴﺘﻦ ﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪﮔﻮ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﮐﻪ: "ﺍﯾﻦ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﺳﺎﺧﺖ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻫﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺖ!"
ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺳﺎﺗﯿﺪ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺍﯾﻦ ﺧﺒﺮﻭ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺩﻡ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻥ! ﻫﻤﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺟﺰ ﯾﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺭﯾﻠﮑﺲ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﭘﺮﺳﯿﺪﻥ : ﭼﺮﺍ ﻧﺸﺴﺘﯽ؟ ﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺘﺮﺳﯽ!!
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮﺩﯼ ﮔﻔﺖ : ﺍﮔﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﺳﺎﺧﺖ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻫﺎﯼ ﻣﻨﻪ ﮐﻪ ﺷﮏ ﺩﺍﺭﻡ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﮑﻨﻪ، ﺗـــــــــــــــــﺎﺯﻩ ﺍﮔـــﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﻪ !!