سوال
کدام یک را میپسندید و ارزشمندتر میدانید:
1 – موقعیتِ انجام گناه در جامعه باشد، اما آدمی در برابر آن مقاومت کند.
2 – در جامعه موقعیت انجام گناه نباشد و فکر گناه کردن به ذهن آدمی خطور نکند.
پینوشت: امروز صبح نگاهی دوباره به سوال بالا انداختم، و احساس کردم به توضیح بیشتری نیاز داره تا برای مخاطبان قابل هضمتر بشه. چون برخی از بازدیدکنندگان نگاهی به سوال انداختند و (احتمالا با نگاه معنی داری) هر چه زودتر وبلاگ را ترک کردند. همچنین به نظرم رسید که به جای کلمهی "گناه" از "خطا" نیز استفاده کنم تا بار مذهبی سوال کاهش یابد.
در قسمت اول سوال (بند 1)؛ از آنجاییکه موقعیتهای انجام گناه (یا خطا) در جامعه موجود میباشند، پس همیشه افرادی هستند که زمینهی لازم برای انجام گناه را فراهم کنند. برای یک نمونه مثال، افرادی که مشروبات الکلی را وارد جامعه میکنند در نظر بگیرید. این افراد زمینهی لازم برای انجام گناه دیگر افراد جامعه را فراهم میکنند. طبیعی است که افراد جامعه در برابر زمینهی گناه فراهم شده، به دو گونه میتوانند رفتار کنند: 1) در برابر انجام گناه مقاومت کنند. 2) گناه کنند.
در قسمت دوم سوال (بند 2)؛ جامعهی دیگری را در نظر بگیرید که هیچیک از افراد آن جامعه، شما را در موقعیت گناه قرار نمیدهد. در اینصورت شما نیز مقاومتی در برابر گناه نخواهید داشت (البته فرض فوق به این معنی نیست که شما تصوری از گناه یا خطا ندارید. شما میدانید خطا کردن یعنی چه، اما کاربردی برای آن در جامعه پیدا نمیکنید!)